Συμπυκνώνοντας σε μία φράση το νόημα της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, θα λέγαμε το εξής: Μην σωπαίνετε, ΜΙΛΗΣΤΕ!

Η βία κατά των γυναικών είναι παντού. Σε ανεπτυγμένα κράτη και σε υπανάπτυκτα. Στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στο κοινοβούλιο, στο πανεπιστήμιο, στο θέατρο, στον αθλητισμό, στο χώρο εργασίας, στο σπίτι, στο δρόμο. Δεν κάνει διακρίσεις. Γυναίκες μόνες, σε σχέση, παντρεμένες, με παιδιά, πρόσφυγες, μετανάστριες, Ελληνίδες, φτωχές, τοξικοεξαρτημένες, ευκατάστατες, καθαρίστριες, μαθήτριες, φοιτήτριες, καθηγήτριες δέχονται κάθε μορφή έμφυλης βίας. Σωματική, λεκτική και ψυχολογική.

Το καθήκον της καθεμιάς και του καθενός από εμάς είναι να καταγγείλουμε το περιστατικό και να είμαστε συνεχώς σε εγρήγορση. Συγχρόνως να πραγματοποιούνται δράσεις και καμπάνιες από την πολιτεία για τη διαρκής αφύπνιση της κοινωνίας. Από τα σχολεία και τους χώρους εργασίας μέχρι και το πιο απομακρυσμένο σπίτι.

Να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να χρησιμοποιεί καθ’ οποιοδήποτε τρόπο βία κατά των γυναικών. Ακόμα και αυτή του σεξιστικού λόγου, που δυστυχώς συναντάμε και στην πολιτική μας πραγματικότητα.

Ο φόβος κρύβει τις πραγματικές διαστάσεις της έμφυλης βίας. Γι’ αυτό, ας στείλουμε το μήνυμα στις γυναίκες που πέφτουν θύματα βίας: Μην φοβάστε! Μιλήστε!

Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε μια ζωή χωρίς φόβο και ανισότητες.
Καμία μόνη. Καμία λιγότερη. Γυναίκες ελεύθερες, όχι γενναίες.

φωτογραφία @Markos Trakas